یک پروتز به یاری حافظه می آید! - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، تئودر برگر، یکی از محققان حوزه مهندسی پزشکی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی 10 سال است که در حال کار کردن بر روی پروتز کاشتنی در مغز انسان است و مدعی است این پروتز می تواند به عنوان یک اَسبَک مصنوعی استفاده گردد. اسبک بخشی از مرکز یادگیری مغز انسان است که با حافظه انسان و توانایی حافظه برای کسب اطلاعات از محیط پیرامونی، مرتبط است. هدف آقای برگر از ابداع این پروتز، تبدیل حافظه کوتاه به حافظه بلند است و امیدوار است بتواند اطلاعات را به وسیله این پروتز، همچون اسبک ذخیره کند. با خبرنگاران همراه باشید.

برایان جانسون که در حال همکاری با آقای برگر است، اذعان کرد که با ساخت این پروتز برای اسبک مغز، افرادی را که حافظه خود را از دست داده اند، می توان یاری کرد تا با یاری این وسیله حافظه خود را دوباره به دست آورند و شبکه عصبی مغز خود را بازسازی نمایند.

وی در ادامه افزود که احتمالا این پروتز برای نخستین بار بر روی افرادی که به خاطر آسیب هایی مانند ضربه مغزی یا کهولت سن، از اختلالات حافظه رنج می برند، آزمایش می گردد و نخستین ابرانسان ها افرادی هستند که توانایی اقتصادی لازم برای استفاده از این پروتز را داشته باشند.

جانسون پیروز شده است یک شرکت سرمایه گذار تحت عنوان OS- Fund که معمولا بر روی پروژه هایی بهبود بخش شیوه زندگی انسان سرمایه گذاری می نماید، برای حمایت از پروژه آقای برگر بیابد و خود نیز شرکتی به نام Kernel تأسیس نموده است و آقای برگر را نیز به عنوان مسئول ارشد عملی آن منصوب نموده است.

برگر نخستین بار آزمایشات خود را با یک خرگوش شروع کرد و به او آموزش داد، هنگامی که نسیم ملایمی از هوا با صورت او برخورد می نماید، صدایی ایجاد کند که این کار باعث می شد حیوان پلک بزند. الکترودهایی که به بدن خرگوش وصل بودند، به برگر یاری کرد تا الگوی فعالیت هایی که در یک لحظه در قسمت اسبک مغز رخ می دهد که برگر آن را کد فضا زمان یا space time code نامید، تحلیل نموده و این تحلیل به برگر یاری کرد تا مکان اعصاب مختلف مغز را در یک لحظه خاص مورد شناسایی قرار دهد. برگر دریافت که با چندین بار آزمایش، توانایی خرگوش در هماهنگی بین ایجاد صدا و برخورد هوا با صورت او، بهتر شده است. او گفت با فراگیر شدن فعالیت کد فضا زمان در لایه های مختلف اسبک، رویه آن به مرور زمان عوض می گردد. پس از چندین بار آزمایش، خود صدا برای تحریک اسبک مغز برای ایجاد یک کد فضا زمان قابل فراخوانی (در زمانی که خرگوش پلک می زند) کافی است.

این کد فضا زمان قابل پیش بینی، ابزاری در اختیار برگر قرار داد تا یک مدل ریاضی از اتفاقاتی که در مغز خرگوش رخ می دهد، ایجاد کند. برگر یک اسبک مصنوعی موش را به عنوان پروتز خود بوجود آورد تا به عنوان یک نمونه آزمایشی آن را مورد آنالیز و آزمایش قرار دهد. او به موش ها آموخت که الکترودهایی که مغز آن ها را کنترل و آنالیز می نماید، فشار دهند. اگر آن ها این کار را صحیح انجام می دادند، کد را به یاد می آوردند به این ترتیب حافظه آن ها بازگردانده می شد.

برگر گفت که این پروتز بر روی مغز انسان آزمایش شده است و نتایج اولیه خوبی هم به دست آمده است و او در پی فراوری انبوه و تجاری سازی این محصول است.

برگر این وسیله را با هدف یاری به بیمارانی که از اختلال حافظه رنج می برند، ساخته است. این وسیله بسیار کوچک در بخش اسبک مغز کاشته می گردد و عملکرد آن به صورتی است که اعصابی را که حافظه کوتاه مدت را به حافظه بلند مدت تبدیل می نمایند، تحریک می نماید.

این پروتز می تواند به افرادی که به بیماری هایی همانند آلزایمر و زوال عقل مبتلا هستند و یا افرادی که مغز آن ها بر اثر سکته مغزی و یا موارد دیگر آسیب دیده است، یاری کند و این موارد می توانند فقط بخشی از کاربردهای این پروتز باشند. می توان گفت اختراعات این چنینی می توانند فکر بشر را کاملا متحول نمایند و می توانند به افرادی که از اختلالات حافظه رنج نمی برند، نیز یاری نمایند تا حافظه و هوش خود را تقویت نمایند و فکر سالم تر و قوی تری داشته باشند و امکان دارد، افراد با استفاده از این پروتزها دیگر نیازی به فعالیت های تقویت حافظه مانند پازل درست کردن و یا شرکت در کلاس هایی که به منظور بهبود تمرکز تشکیل می شوند، نداشته باشند. بعضی اعتقاد داشته که باید آنالیز و تحقیق در خصوص روش هایی که باعث تقویت حافظه می شوند، در اولویت قرار داد؛ اما قطعا دست پیدا کردن به چنین فناوری هایی کار دشواری است.