ربات های کوچک برای درمان و پاک کردن آثار عفونت ریه یا پنومونی با موفقیت آزمایش شدند! - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، دانشمندان توانسته اند گروهی از ربات های میکروسکوپی را را وارد بدن موش ها نمایند و آنها را راهنمایی نمایند تا میکروب های عفونت ریه را در ریه های موش ها از بین ببرند. این امید تازه ای برای درمان پنومونی در انسان ایجاد نموده است

میکروربات ها از سلول های جلبک ساخته شده و با لایه ای از نانوذرات آنتی بیوتیک پوشانده شده اند.

در آزمایش ها، همه عفونت های ریوی موش های تحت درمان با ربات های جلبکی رفع شد، در حالی که موش هایی که تحت درمان قرار نگرفتند، همه در عرض سه روز مردند.

این فناوری هنوز در مرحله آزمایشی است، اما شواهد اولیه آن بسیار امیدوارنماینده بوده اند.

ویکتور نیزت، پزشک اطفال در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، می گوید: بر اساس این داده ها، می بینیم که میکروربات ها به طور بالقوه می توانند نفوذ آنتی بیوتیک را برای کشتن پاتوژن های باکتریایی بهبود بخشند و جان بیماران بیشتری را نجات دهند.

نانوذرات روی سلول های جلبک از کره های پلیمری ریز ساخته شده اند که با غشای نوتروفیل ها، نوعی گلبول سفید، پوشیده شده اند. این غشا ها مولکول های التهابی فراوری شده به وسیله باکتری ها و سیستم ایمنی بدن را خنثی می نمایند و نانوذرات و جلبک ها به طور طبیعی تجزیه می شوند.

به این ترتیب التهاب مضر کاهش می یابد، مبارزه با عفونت را بهبود می بخشد و میکروربات ها می توانند درمان خود را در جایی که ضروری است ارائه دهند. این دقت نفوذ و شنای این میکروربات ها است که باعث می گردد این نوع درمان خیلی خوب عمل کند.

محققان بعلاوه دریافتند که درمان میکرورباتی مؤثرتر از تزریق داخل وریدی آنتی بیوتیک است، چرا که، دوز تزریق باید 3000 برابر بیشتر از دوز تزریق شده روی سلول های جلبک باشد تا به همان اثر در موش ها برسد.

جوزف وانگ، مهندس نانو از UC San Diego می گوید: این نتایج نشان می دهد که چگونه دارورسانی هدفمند همراه با حرکت فعال ریزجلبک ها، اثربخشی درمانی را بهبود می بخشد.

در انسان، پنومونی ناشی از باکتری سودومونا آئروژینوزا که در این تحقیق آنالیز شده بود، یک عفونت معمولا بیمارستانی است. متاسفانه دسته ای از بیماران نیازمند دستگاه تنفس مصنوعی در بخش مراقبت های ویژه، به این عفونت وحشتناک مبتلا می شوند. عفونت ریه های آنها مدت بستری شان را افزایش می دهد و حتی باعث مرگشان می شوند.

محققان مطمئن هستند که روش تازه آن ها می تواند در صورت لزوم توسعه یابد و به راحتی در ریه های بیماران تحت تنفس مصنوعی هم استفاده گردد.

گام بعدی تیم تحقیقات بیشتر در خصوص نحوه تعامل میکروربات ها با سیستم ایمنی است، سپس کارایی را افزایش داده و آن را برای آزمایش روی حیوانات بزرگتر - و در نهایت، انسان ها آماده می نماید.

مهندس شیمی این طرح به نام لیانگ فانگ ژانگ از UC San Diego می گوید: هدف ما این است که دارو را وارد قسمت های چالش برانگیز بدن مانند ریه ها کنیم و ما می خواهیم این کار را به روشی ایمن، آسان، زیست سازگار و طولانی مدت انجام دهیم.

این تحقیق در Nature Materials منتشر شده است.