غول های فناوری، حق انتخاب را گرفته اند - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، آن ها قدرت های انبساطی هستند که با در نظر دریافت موقعیت جغرافیایی و روحیه اکتشافی افراد اقدام به جذب مشتریان صد ها میلیونی نموده اند. آن ها به ابرقدرت هایی تبدیل شده اند که ضرورت رشدشان با احتیاج به حفظ کاربران و استثمار آن ها تعویض شده است.

شرکت های آمازون، فیس بوک و آلفا بت (شرکت پشتیبان گوگل) در دهه گذشته رشدی سریع تر از رشد اقتصادی داشته اند. برای همین است که هر سختی و هر واکنش تندی، چه از جانب رسانه ها و چه از جانب مجلس نمایندگان، نسبت به کمپانی های بزرگ فناوری، در معادلات اقتصادی آن ها رنگ می بازد.

این شرکت ها به ظاهر تحت فشار هستند، اما در واقع سود های میلیارد دلاری را در کارنامه اقتصادی خود دارند و منطقا انتظار می رود که به راه خود ادامه دهند.

غول های تکنولوژی سال ها و شاید در برخی موارد دهه ها ست که استارت آپ ها را در نظر نگرفته اند. آن ها بزرگ ترین کمپانی های دنیا هستند و خود را ملزم به چنین کاری نمی دانند. اما این معیار ها برای سنجش آن ها کافی نیست.

آن ها از ادغام شرکت های گوناگون تشکیل یافته اند که قدرت شان حتی وسیع تر از تعداد سرسام آور کاربران اعلام شده است.

آن ها قدرت های انبساطی هستند که با در نظر دریافت موقعیت جغرافیایی و روحیه اکتشافی افراد اقدام به جذب مشتریان صد ها میلیونی نموده اند. آن ها به ابرقدرت هایی تبدیل شده اند که ضرورت رشدشان با احتیاج به حفظ کاربران و استثمار آن ها تعویض شده است. رسیدن به رقم یک میلیارد کاربر یک پیروزیت محسوب می گردد، اما حفظ آن و ادامه سرسپردگی کاربران به قدرت، برای آنان حکمرانی محسوب می گردد.

گوگل بیشتر از یک موتور جست وجوگر است؛ آمازون بسیار بیشتر از یک سایت ساده تجارت الکترونیک است و همه این ها به تنهایی موضوع رقابت را پیچیده می نمایند. حالا دیگر دستیابی به ائتلاف گسترده و سرویس دهی عظیم فیس بوک برای هر تازه کاری تقریبا یک اتفاق غیرممکن است؛ بهترین کاری که یک رقیب می تواند انجام دهد تخصیص بخشی از دلار های تبلیغاتی برای خود است. از مارک زوکربرگ در جلسات پاسخگویی در کمیته مجلس سنا سوال می گردد که بزرگ ترین کمپانی رقیب برای او کیست.

او به جای نام بردن از گوگل، اپل، آمازون و مایکروسافت می گوید: ما با سایر سیستم های عامل به اشکال مختلف هم پوشانی داریم او به گونه ای پاسخ می دهد که گویی نحوه سوال کردن اشتباه بوده است و دیگر بحث رقابت با سایت های رقیب برای او مطرح نیست و حالا دیگر در میدان بازی سیستم عامل ها بازی می نماید.

پیتر تیل عضو هیات مدیره فیس بوک می گوید: رقابت در حوزه ای که فقط سایت ها هستند به بازندگان تعلق دارد. کسی به این حرف ها توجه نمی نماید، اما این هم پوشانی که زوکربرگ از آن حرف می زند زمانی روی می دهد که صاحبان قدرت بخواهند یک فضای مشترک با جمعیت مشترک را در شرایط نرمال تسخیر نمایند.

غول های فناوری در فرایند تبدیل شدن به ابرقدرت ها، بدون آنکه دیده شوند، رشد چند بعدی در هم تنیده ای یافته اند که به سختی می توان آن ها را دریافت. آن ها همچنین با یکدیگر نظم دنیای جدیدی را طراحی نموده اند که گریزی از آن نیست.

در سال 2019، لازمه استفاده از اینترنت برای هر کاربری با این شرط امکان پذیر است که بخش عمده ای از اطلاعات خصوصی خود را در فیس بوک، گوگل، واتس آپ و... به اشتراک بگذارد. برای آغاز یک شرکت اینترنتی باید مطیع قواعد باشد. اما کمی بعد از پا دریافت، ما همه سوژه هایی هستیم روی سیاره ای که آن را به طور کامل مستعمره خود نموده و به میل خود تغییر می دهند.

اکنون اینترنت یعنی همان موبایل و چیزی که تقریبا همه جا در دسترس است و توانسته موارد استفاده کاربر از خدمات را به طور وسیعی گسترش دهد. رشد تلفن های موبایل و مرکزیت یافتن اپ استورها، ادغام شبکه های مصرفی حول واسطه های بزرگ تر، همه به شکل گیری حکومت اینترنتی به سبک تجاری یاری می نمایند.

آنچه از این میان ظهور می نماید چهره زشت اقتصاد دنیای است که قدرت اقتصادی را در اختیار تعداد انگشت شماری از کمپانی های بزرگ قرار داده است.

اپلیکیشن اجتماعی تیک تاک متعلق به چین نیز در این بازی رقابت ظهور می نماید و به وسیله یک کمپین تبلیغاتی پیروز می گردد بسیاری از کاربران غربی را جذب خود کند و تنها در یک سال صد ها میلیون دلار درآمد داشته باشد.

ابرقدرت های فناوری امریکا با کاهش ثبت نام کاربر جدید روبرو شده اند. اما آنچه بیشتر موجب نگرانی آنها شده شکست پروژه کسب بازار های بین المللی جدید است، به ویژه چین و کشور هایی که فناوری چین آن ها را در اختیار گرفته است.

این نگرانی در طول ده سال اخیر موجب یک بازبینی مهم در دورنمای این کمپانی ها شده است، زمانی که آن ها با خوشحالی می توانستند پیش بینی یک میلیارد کاربر آینده را داشته باشند و تنها دغدغه آن ها منابع مهندسی و زمان بود. اما حالا آن ها دیگر نمی توانند پیش بینی رشد دایم داشته باشند، خطر تضاد های علنی در آینده بین این کمپانی ها افزایش یافته است.

برای مثال، اپل و آمازون شاید بخواهند جریان موسیقی اینترنتی را تحت کنترل خود درآورند، ولی آن ها احتیاجی به نابود کردن اسپاتی فای ندارند. اپل سال ها است که درآمد سرشاری از فروش گوشی تلفن کسب می نماید و خط اصلی تجارت آمازون به طرز غول آسایی رشد نموده است و همواره بازار های بیشتری برای بسط و توسعه وجود داشته است. چه اتفاقی می افتد که ناگهان بعد از چند سال رشد آهسته، تجارت دیگری مانند جریان موسیقی باید پول ساز گردد؟

تضاد های بیشتری نیز احتمال دارد. شاید عقلانی به نظر نرسد ولی غیرممکن هم نخواهد بود اگر آمازون خدمات هاستینگ یا میزبانی خود را به سیستمی مجهز کند تا در صورتی که شرکت هایی را که با او کار می نمایند رقیب تشخیص داد، آن خدمات را قطع کند یا خدماتی را ارایه دهد که با خود او هم پوشانی دارند.

گوگل و فیس بوک می توانند مانند هر شرکت تبلیغاتی تصمیم بگیرند با چه کسی کار نمایند. چه اتفاقی می افتد اگر آن ها از شبکه اجتماعی متعلق به چین آگهی نپذیرند؟ یا حتی ممکن است از جانب دولت امریکا به آن ها گفته گردد که چنین نمایند؟

ما به عنوان کاربر - به عنوان انسان - حتی بخشی از این مصاحبه ها نیستیم. حق انتخاب ما به عنوان کاربر هر بار کم رنگ تر می گردد وقتی در مبارزه قدرت بین کمپانی ها یک نفر برنده می گردد و ما جایی برای انتخاب نداریم. ما این امپراتور ها را فقط در زمان رشدشان شناخته ایم. چه پیش خواهد آمد اگر آن ها برای فتوحات بیشتر با فقدان سرزمین و مردم روبرو شوند تا آن ها را فتح نمایند و از آن خود بدانند؟ آن ها چگونه حکمرانی نمایند و چگونه مبارزه نمایند؟

منبع: نیویورک تایمز

مترجم: فریده وکیلی