پوسته ای انسانی با 2 میلیون سال قدمت! - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، قدیمی ترین پوست کشف شده انسان در دنیا

برای بشر امروزی کشف هر تکه ای که نشانگر از میلیون ها سال زندگی نوع اجداد انسانی خود باشد، جالب است. دانشمندان سال های سال وقت می گذارند تا این نشانه ها را کشف و سپس مورد آنالیز قرار دهند تا از هر کدی که از آن ها قابل دسترسی است به شوه زندگی نیاکانمان و یا این که چه بر سر آن ها آمده است، اطلاع یابند. با انتشار خبر کشف پوست یک کشف قدیمی ترین پوسته انسان از اجداد پیش از تاریخ بشر، که حدود 2 میلیون سال نیز زندگی می نموده است در آفریقای جنوبی، موجی از سوالات مختلف و عجیب و غریب پیش آمد. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.

دانشمندان انسان شناس کشور آفریقای جنوبی، مدعی کشف یک تکه پوست انسان بر روی جسد فسیل شده آن که متعلق به یکی از اجداد و نیاکان پیش ازمبدا تاریخی نوع بشر شده اند که قدمتی در حدود 2 میلیون سال برای آن پیش بینی نموده اند.

احتمالا این پوسته قدیمی ترین پوسته کشف شده از انسان است و حامل کدهای DNA فراوانی نیز می باشد.

محققان و دانشمندان دانشگاه ویتواترسرند کشور آفریقای جنوبی بر این اعتقاد هستند که نمونه بافت پوستی کشف شده از انسان در غاری در نزدیک ژوهانسبورگ، یکی از شهرهای بزرگ و بسیار مهم این کشور آفریقایی متعلق به گونه های اولیه انسان که به نام جنوبی کپی سدیبا (Southern copy of Sidiba) معروف هستند، می باشد.

این بافت انسانی می تواند به عنوان تنها و قدیمی ترین نمونه بافت نرم و سطحی کشف شده نوع انسانی باشد.

دانشمندان معتقدند که می توانند جزئیات نوی را در خصوص این گونه منقرض شده از انسان های اولیه را استخراج نموده و در اختیار داشته باشند.

دانشمندان آفریقایی از سال 2008 در حال آنالیز و کشف بقایای یک مرد جوان 127 سانتیمتری را در این منطقه شروع نموده بودند. آن ها بر این باورند که بعلاوه توانسته اند که در کاوش ها و کشفیات خود، بقایای آخرین غذای خورده شده به وسیله انسان های باستانی را در میان دندان های جمجمه های آنان کشف کنند! به گفته آن ها، دانه ها و سایر ذرات غذایی که این نوع قبل از مرگ خود، خورده بوده است، در دندان های آن به جای مانده بوده است و در حال حاضر تا به الان حفظ شده بوده است و آن ها در طی آزمایشات خود به آن ها دسترسی پیدا نموده اند.

پروفسور لی برگر، انسان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی، اولین بقایای انسان 2 میلیون ساله که به انسان جنوبی کپی سدیبا معروف است را در سال 2008 کشف کرد.

پروفسور لی برگر، انسان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی، اولین بقایای انسان 2 میلیون ساله که به انسان جنوبی کپی سدیبا معروف است را در سال 2008 کشف کرد.

شاید برایتان جالب باشد تا این نکته را بدانید که این کشف کاملا غیر منتظره رخ داد زیرا این کشف دقیقا پس از برخورد تصادفی پسر این دانشمند به نام متیو با یک تکه استخوان فسیل شده در نزدیکی ژوهانسبورگ و در همان غار ذکر شده رخ داد.

گروه کشف و تجسس پروفسور در کاوش های بعدی خود، یک جمجمه نسبتا کامل را در کنار به جای مانده استخوان های بازو، دست، مچ ها و آرنج استخراج نمودند. از دیگر نکات جالب و گفتنی که درباره این کشف وجود دارد این است که با این که این کشف در سال 2008 رخ داد اما در سال 2010 به دنیا و عموم مردم اعلام شد!

هنوز هم انگیزه این تاخیر در اعلام آن، معلوم و تعیین نیست.

در هنگام معرفی و تشریح این کشف، پروفسور لی برگر، این انسان اولیه تازه کشف شده را یک گونه نو موسوم به جنوبی کپی سدیبا (Southern copy of Sidiba) نامید که گونه ای انتقالی بین جنوبی کپی های اولیه و گونه های اولیه اجداد هومو هستند.

اگرچه حقیقتا این کشف بسیار جنجال برانگیز بوده است اما، بعضی دانشمندان و متخصصان انسان شناس بر این امر پافشاری می کنند که استخوان های کشف شده متعلق به یک گونه نو از نیاکان انسانی نبوده است، بلکه آن ها ترکیبی از استخوان های چند انسان اولیه متفاوت در طول زمان بوده است.

با وجود این ادعا اما، از سال 2010 به بعد، پروفسور لی برگر و تیم اکتشافیش تا به الان توانسته اند بقایای 5 اسکلت دیگر را در این منطقه کشف و استخراج کنند. این کشفیات شامل دو اسکلت نسبتا کامل و چندین نوع از اسکلت حیوانات هستند.

به گفته پروفسور لی برگر، این یافته های نو به تائید نظریه وجود انسان جنوبی کپی سدیبا به عنوان یک گونه منحصر به فرد از اجداد ما یاری های شایانی می نماید.

به اعتقاد محققان زمین شناس، این منطقه قبلا دارای یک غار قدیمی و باستانی بوده است که شاید از یک حوضچه آب شیرین در خود برخوردار بوده است و حیوانات را به سوی خود جذب می نموده است و به همین دلیل ممکن است که بعضی در آن غرق شده باشند و به همین دلیل اسکلتشان در این منطقه موجود باشد.

بعلاوه علت به دست آمدن پوست انسان بر روی فسیلش می تواند وجود آب باشد. البته به نظر این دانشمندان و کارشناسان، این غار بعدها فرو ریخته و همه چیز در زیر آن مدفون و محفوظ شده است.

پروفسور لی برگر و همراهانش بر روی دو تکه جمجمه انسان استخراج شده از زمین متوجه وجود سطوح غیرعادی شدند که شامل لایه های کوچک و باریک مشابه بافت پوست انسانی بودند.

محققان از اسکن سه بعدی، میکروسکوپ و تحلیل های شیمیایی برای آنالیز این نمونه ها غیر عادی استفاده نموده اند.

آن ها در ادامه تحقیقات خود امیدوار بودند تا بتوانند دریابند که اگر این نمونه ها صد در صد بافت پوستی هستند، آیا خشک شده اند یا در آب مرطوب مانده و در سنگ و فسیل خود حفظ شده اند؟

در کنار کشف این اسکلت ها، بقایایی از گیاهان و حشرات نیز کشف شده است که در برشی از سیمان گویا حفظ شده اند. این گونه در نظر گرفته می گردد که رسوب موجود در کف حوضچه آب مذکور به حفظ ماده آلی در برابر باکتری ها که می توانستند باعث فساد و تجزیه بقایای حشرات و جانوران شوند، یاری نموده است.

محققان برای ساخت یک آزمایشگاه زنده و پویا در این منطقه در کوشش هستند برای این که بتوانند کار آنالیز فسیل ها را بدون رساندن کوچک ترین آسیبی به فسیل ها و به جای مانده آن ها، ادامه دهند.