فروش لباس بنگلادشی به اسم پوشاک ترکیه! - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، در سبد خانوار ایرانی پس از مواد غذایی، پوشاک از اولویت دوم برخوردار است و به طور خاص پوشاک بچه ها و نوجوانان. اما با کاهش قدرت مالی مردم دیگر اولویت ها فقط بر روی کاغذ است و حتی این صنعت که در سال های اخیر به واسطه ممنوعیت سفت و سخت واردات و به صرفه نبودن خرید کالای خارجی در حال جان دریافت بود، نتوانست از دام کرونا فرار کند و شاید اینطور بتوان گفت که شیوع این بیماری آن هم در شب عید تیر خلاصی بود بر پیکر این صنعت.

به گزارش دنیای اقتصاد، بنا بر مشاهدات میدانی وبلاگ نامه دنیای اقتصاد مهم ترین مشکل فراوری نمایندگان این حوزه، نبود مواد اولیه و بالا رفتن غیرعادی قیمت مواد اولیه از جمله پارچه است. کارگزار که بیش از 20 سال است فراوریی پوشاک دارد در تبادل نظر با خبرنگار دنیای اقتصاد درخصوص آخرین شرایط بازار گفت: این صنعت به شدت به واردات وابسته است و نباید انتظار معجزه از فراورینمایندگان ایرانی داشت. وقتی دولت تا 4 سال پیش اجازه واردات بی حد و حصر به کالا های ترکیه داد و حتی تا آنجا پیش رفت که برند های ترک، فروشگاه های زنجیره ای در ایران تاسیس کردند حالا نباید انتظار داشته باشد با 2 سال ممنوعیت و حمایت ظاهری از این صنعت، بتوانیم تمام زنجیره فراوری را درکشور داشته باشیم.

قیمت مواد اولیه

او ادامه داد: بحث دیگر نظارت است، الان تمام همکاران من اذعان دارند که قیمت مواد اولیه وارداتی حتی با دلار 30 هزار تومانی همخوانی ندارد و وارد نماینده هر قیمتی که می خواهد اعمال می نماید، به طور مثال کش که تا دو ماه پیش کیلویی 70 هزار تومان بود الان به 130 هزار تومان رسیده، تازه اگر در بازار موجود باشد، همین عدم نظارت و افزایش بی حساب و کتاب قیمت ها باعث شده که بسیاری از فراوری نمایندگان تغییر کاربری بدهند و الان با توجه به شیوع کرونا مشغول فراوری ماسک، گان و لباس های ایزوله و بیمارستانی هستند. در واقع این بیماری سبب شد که بخشی از همکاران از ورشکستگی نجات پیدا نمایند، و گرنه با توجه به کاهش قدرت مالی مردم و رکود در بازار راهی جز تعطیلی و در نهایت برگشت خوردن چک ها باقی نمی ماند. در حوزه پوشاک ورزشی شرایط به مراتب بدتر است، زیرا عمده فروش فعالان این حوزه در فصل بازگشایی مدارس بود که امسال مدرسه و زنگ ورزشی وجود نداشت، فعالیت های ورزشی و باشگاه ها نیز تعطیل هستند.

کاهش 70 درصدی فروش

احمدی یکی دیگر از فراورینمایندگان نیز با تائید صحبت های همکار خود، میزان کاهش فروش را نسبت به سال گذشته رقمی حدود 60 تا 70 درصد ارزیابی می نماید و علت اصلی آن را نه فقط کرونا بلکه کاهش قدرت خرید مردم می داند.

وی با بیان اینکه با افزایش قیمت هر روزه مایحتاج زندگی، مردم در خرید محتاط تر شده اند، گفت: وقتی مرغ کیلویی 25 هزار تومان شده یا قیمت تخم مرغ روزانه افزایش پیدا می نماید دیگر کسی به فکر خرید لباس جدید و مد روز نیست. اگر هم کسی درآمد اضافه تر از هزینه خود داشته باشد آن را نگه می دارد، زیرا از آینده مطمئن نیست و نمی داند چه خواهد شد، پس بنا بر احتیاط و شرط عقل با احتیاط هزینه می نماید، اما خاصیت این صنعت طوری است که هیچ وقت به صفر نخواهد رسید. احمدی توضیح داد: کرونا باعث شده که بیشترین کاهش فروش را در پوشاک رسمی و کت و شلوار داشته باشیم، زیرا دیگر مراسم عروسی یا جشنی برگزار نمی گردد، اما فروش لباس کودک و طرح های فشن که بیشتر نوجوانان هوادار آن هستند کاهش 30 درصدی داشته است.

اما نکته جالب در این صنعت بحث صادرات است. در حالی که روح الله لطیفی سخنگوی گمرک خبر از صادرات 35 میلیون دلاری پوشاک در 5 ماه اول امسال می دهد، اما فعالان این حوزه نظری بر خلاف آن دارند.

به گفته لطیفی در 5 ماهه اول امسال بالغ بر 4 هزار و 527 تن انواع پوشاک به ارزش 35 میلیون و 190 هزار و 52 دلار از کشورمان به بیش از 29 کشور دنیا صادر شده و این در حالی است که کشور های مقصد پوشاک ایران در سال گذشته، صرفا 4کشور افغانستان، روسیه، عراق و یمن بوده است.

سید روح اله لطیفی اضافه کرد: پوشاک فراوری ایران به عراق، کویت، استرالیا، ارمنستان، آذربایجان، ازبکستان، روسیه، افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، قرقیزستان، آلمان، کره، ژاپن، امارات، انگلستان، ونزوئلا، ساحل عاج، ایتالیا، ترکیه، کانادا، قطر، عمان، نیجریه، سوئیس، پاکستان، گرجستان، اسپانیا و دانمارک صادر شده است. دبیر شورای اطلاع رسانی گمرک درخصوص میزان واردات پوشاک نیز عنوان نمود: اگرچه واردات تجاری پوشاک ممنوع است، ولی میزان واردات پوشاک در این مدت زمان کمتر از 5/ 2تن و به ارزش 514 هزار و 441 دلار بوده که غالبا به صورت مسافری یا پستی وارد کشور شده است. از سوی دیگر، رهبری، عضو اتحادیه فراورینمایندگان پوشاک در واکنش به این اظهارت گفته است: می توانم بگویم که صادرات این کالا به صفر رسیده است و تنها به کشور هایی همچون افغانستان، عراق و سوریه آن هم به صورت مبادلات مرزی صادرات داریم که البته نمی توان روی این نوع مبادلات نام صادرات را گذاشت چرا که بسیار جزئی بوده و با پول محلی انجام می گردد.

وی اضافه کرد: از جمله دلایل قطع صادرات پوشاک این است که مواد اولیه در بازار بسیار سخت به دست می آید و از طرف دیگر روابط بانکی ما نیز قطع است، بنابراین حتی اگر پوشاک را بتوان صادر کرد، اما نمی توان پولش را گرفت؛ صادرات به معنی فروش کالا به عموم کشور ها به وسیله مبادلات بانکی است که در حال حاضر این خلاء در صنعت پوشاک وجود دارد.

بی تفاوتی وزارت صمت

نایب رئیس سابق اتحادیه فراورینمایندگان پوشاک با بیان اینکه ابتدایی ترین مواد اولیه این صنعت مانند زیپ و دکمه هم وارداتی است از عدم حمایت وزات صمت گله کرد و اضافه کرد: طی چهل سال گذشته وزارت صمت عزمی برای خودکفا کردن فراوری پوشاک نداشته است. وزارتخانه حتی برای فراوری سوزن، نخ و ملزوماتی همچون زیپ و دکمه هیچ اقدامی نکرده است. در واقع ابتدایی ترین احتیاج صنعت پوشاک هم وارداتی بوده و در کشور فراوری نمی گردد.

رهبری گفت: حال اگر از وزارت صمت بپرسیم می گوید فراوری داریم، اما مساله ای که به آن اشاره نمی نماید کیفیت و کمیت این محصولات است. فراورینمایندگان پوشاک برای تامین سوزن، نخ و سایر ملزومات در مضیقه هستند. تا به امروز وزارت صمت برای زیرساخت های صنعت پوشاک اقدام قابل قبولی انجام نداده است.

پوشاک خارجی

مشاهدات میدانی وبلاگ نامه دنیای اقتصاد حاکی از آن است که با وجود ممنوعیت واردات پوشاک خارجی، اما همچنان بیشتر فروشندگان ادعا دارند که کالای آن ها خارجی است.

قره خانی که در کوچه مروی پخش عمده پوشاک دارد در این خصوص گفت:آن بخش از مشتری های برند پوش که بیشتر از بوتیک های شمال شهر خرید می نمایند به دنبال جنس برند هستند و برای آن ها پوشاک به صورت مسافری می آید، هر چند با گران شدن بلیت هواپیما و کاهش پرواز ها هزینه ها افزایش پیدا می نمایند، اما برای مشتریان مهم نیست ضمن آنکه اخیرا بعضی مزون ها با نشان دادن نمونه کار پس از دریافت پول به وسیله عوامل خود در ترکیه کالا را به صورت کولبری وارد کشور می نمایند که البته این برای برند پوش ها است.

پوشاک بنگلادشی

قره خانی درخصوص پوشاک خارجی با سطح قیمتی متوسط گفت: برای خریداران سطح متوسط جنس بنگلادشی عرضه می گردد، ولی به اسم ترک به مشتری فروخته می گردد. کیفیت و طراحی پوشاک بنگلادشی کمتر از ترک نیست و تشخیص آن واقعا سخت است، اما قیمت تمام شده آن برای وارد نماینده بسیار کمتر از کالای ترک است. اما در کل باید گفت که مشتری پوشاک خارجی نسبت به سال گذشته 60 درصد کاهش داشته است.

جنس ایرانی هم اگر طرح و رنگ و کیفیت خارجی را داشته باشد به لحاظ قیمتی نمی تواند رقابت کند، زیرا قیمت مواد اولیه سرسام آور افزایش داشته است ضمن آنکه بعضی از آن ها در بازار بسیار سخت تهیه می گردد.

با وجود رکود حاکم بر بازار پوشاک، اما بعضی فعالان این حوزه امیدوار هستند که با باز شدن مرز ها و حضور تاجران عراقی و افغانستانی در کشور این صنعت جان تازه ای بگیرد، زیرا با وجود کاهش ارزش پول ملی خرید پوشاک ایرانی اعم از مجلسی، راحتی و ورزشی برای این کشور ها توجیه مالی دارد.