روستای سر آقا سید، ماسوله شهرکرد! - وبلاگ نامه

به گزارش وبلاگ نامه، روستای سر آقا سید | Sar Aqa Seyyed

ایرانمان آن قدر گوشه گوشه اش زیبایی نهفته شده است که به جرات سال ها زمان می برد که آن ها را به صورت موردی و کامل به شما معرفی کنیم اما می توانیم آن ها را تا جایی که می شود به شما معرفی نماییم. روستای سر آقا سید در شهر کرد و در استان چهار محال بختیاری یکی از همین زیبایی هایی است که شاید آنگونه که باید تا به حال به آن پرداخته نشده است. امروز ما در خبرنگاران می خواهیم تا این روستای زیبا و دیدنی را به شما معرفی نماییم پس تا به انتهای مطلب معرفی روستای سر آقا سید شهر کرد با ما همراه باشید.

روستای سر آقا سید همانطور که گفتیم در توابع شهر کرد و استان چهارمحال بختیاری قرار گرفته است. این روستا از کوه خیمه و وند و از شمال به کوه کنگله می رسد. این روستا در ارتفاع 2500 متری و در فاصله 140 کیلومتری شهر کرد قرار گرفته است. اگر بخواهیم موقعیت کامل این روستا را به شما معرفی نماییم باید بگوییم که، روستای سرآقا سید از نظر تقسیم بندی های جغرافیایی از توابع کوهرنگ و در بخش مرکزیش و همچنین از روستاهای استان زیبای چهارمحال و بختیاری است. این روستا دارای شهرت بسیار زیادی است و در ایام مختلف سال، گردشگران بسیار زیادی از آن بازدید می کنند. ساخت این روستا به شکل پلکانی است و از لحاظ ساخت شبیه به روستای ماسوله در شمال کشور است اما، به هر حال این روستا به اندازه ماسوله و دیگر روستاهای ایران، معروف نیست.

به نظر می رسد که یکی از دلایلی که باعث شده تا این روستا ناشناخته تر باشد این است که در کوهستان و محیطی سرسخت قرار گرفته است. به هر حال به خاطر موقعیت توپوگرافیش دسترسی به این روستا در نیمه سرد سال کاملا از بین می رود! در واقع به خاطر بارش باران و برف در فصل های پاییز و زمستان، ارتباط روستا کاملا با روستاهای اطراف و در کل بیرون از روستا قطع می شود. بنابراین بازدید از این روستا تنها در نیمی از سال آن هم در فصل بهار و تابستان میسر است. با این که این شرایط به نظر سخت است اما محیط طبیعی فوق العاده و بکر و معماری خاص این روستا باعث شده است تا همچنان سرپا بماند و مقصد خیلی ها باشد. همانطور که گفتیم این روستا از لحاظ بافت و معماری کاملا شبیه به روستای ماسوله است و از این نظر مشابهت های بسیاری با این روستی زیبای گیلانی دارد.

خانه های روستایی ماسوله بسیار سنتی روستایی هستند و در چیدمان خود، تا حد زیادی تکنولوژی را نادیده گرفته اند. آن ها بر این باور هستند که قدمت بالای روستا و اصالت آن به همین صورت سنتی روستایی که هست، بیشتر نشان داده می شود. از لحاظ قدمت و عمر روستا، داستان ها و روایات مختلفی وجود دارد اما به نظر می آید همه این داستان ها مشترکا قدمت روستا را با امامزاده ای که در آن است، یکسان می دانند. مردم قدیم روستا می گویند که امامزاده ای که داخل روستا است، کمِ کم 600 سال قدمت دارد و البته کارشناسان مختلف هم عمر روستا را همینقدر می دانند. درباره اسم روستا و داستان آن نیز باید به شما بگوییم که؛ 2 داستان مختلف درباره آن وجود دارد. یکی از داستان هایی که مردم می گویند این است چون تنها امامزاده شهر یعنی امامزاده آقا سید عیسی تنها امامزاده شهر بوده، خانه های روستا بر پایین آن ساخته شدند و به همین علت به این روستا، سر آقا سید می گوند. داستان دوم درباره نام این روستا می گوید که چون مردم بسیاری از شهرهای اطراف برای زیارت امامزاده می آمدند، اصطلاحا بر سر مزار آمدن را به سر آقا سید کوتاه کردند و نام این روستا، سرآقا سید ماند.

همانطور که می بینید هر 2 داستان مستقیما به امازاده محترم و مقدس روستا اشاره می کنند و تا حدود بسیار زیادی این مشخص است که چرا نام این روستا سر آقا سید است. از نظر معماری این روستا دارای طرحی قدیمی، سنتی و خاص است. ساخت خانه های روستا به شکل فشرده و پلکانی است و پشت بام هر خانه، حیاط خانه بالادستی است. همه خانه های این روستا، چشم اندازشان یکی است و همچون پله به پایین سرازیر شده اند. برای ساخت خانه های این روستا از خشت و گل استفاده شده است و برای سقف و در خانه ها نیز از چوب بهره گرفته شده است.

و اما کسانی که از هر زاویه ای این روستا را می بینند، طبیعتی رویایی و زیبا را در جلوی چشم خود می بینند. این تصویر به قدری زیباست که اگر کسی برای یک بار به این روستا سفر کند، بدون شک برای سفر سال بعدش هم از قبل برنامه ریزی های لازم را انجام می دهد.

جالب است بدانید که هیچ یک از خانه های روستای سر آقا سید شهر کرد به شکلی کاملا خاص، اصلا پنجره ندارند! درهای این خانه ها بسیار کوچک هستند و از الوار درختان همان منطقه ساخته شده اند. در واقع خانه های این روستا از صفر تا صد توسط مردم این روستا ساخته شده است. خانه های روستای سرآقا سید شهر کرد همگی دو بخشی و تو در تو هستند. یک بخش برای اهالی منزل و بخش دیگر مخصوص طیور و دامی است که در خانه نگهداری می شود. سبک معماری خانه های این روستا به این خاطر این شکلی است که هم صرفه جویی در مصالح انجام شود و هم خانه های اهالی روستا به شکلی باشد که همیشه نزدیکی و اتحاد بین آن ها در مواقع مختلف اجتماعی و اقلیم آب و هوایی حفظ شود.

درباره روستای سر آقا سید جالب است بدانید که به واسطه شباهتش به ماسوله به آن زاگرس هم می گویند.

سفر به روستای سر آقا سید

برای سفر به روستای سر آقا سید بهترین زمان برای هر کسی، به طور کامل فصل بهار است و از این 3 ماه بهترینشان، اردیبهشت ماه است. در این ماه عشایر هم به این منطقه کوچ می کنند و زیبایی های این منطقه را دوچندان می کنند. شما در سفر به این روستا می توانید تا آثار و صنایع دستی محلی ها عشایر را خریداری کنید. کره، شیر، ماست و دوغ بهترین های این سوغاتی ها هستند. البته پیشنهاد می کنیم که نمک را فراموش نکنید.

دانستنی های جالب درباره روستای سر آقا سید

• این روستا تنها 6 ماه از سال دارای راه های ارتباطی است.
• جاده هایی که به روستای سر آقا سید به هم می رسند، بسیار پر پیچ و خم و کوهستانی هستند و همین کوهستانی بودن، سبب می شود که با اولین برفی که در استان چهارمحال و بختیاری ببارد، راه های ارتباطی این روستا با سایر مراکز، قطع شود.
• ادرختان گردو در این روستا به قول اهالی روستا عمرشان به 300 سال می رسد.
• به یاد داشته باشید که هنگامی که به این روستا رفتید به محض ورود به این روستا، آنتن دهی تلفن همراه نیز قطع می شود و همین باعث می شود که همه گردشگرانی که وارد این روستا می شوند به این باور برسند که همه چیز در این روستا کاملا بکر و طبیعی و همچنین به دور از تکنولوژی است.
• از جمله این گیاهان می توان به سیر، موسیر، تره کوهی، کرفس کوهی و قارچ اشاره کرد.
• به معنای واقعی در این روستا زندگی به صورت کاملا طبیعی در جریان است. از جمله مظاهر این طبیعی بودن آن است که این روستا تنها دارای برق است که آن هم با افتادن اولین برف قطع می شود.

• میوه بلوط در این روستا زیاد است که اهالی، برای پخت نوعی نان از آن استفاده می کنند.
• اهالی روستا از آتش برای پخت و پز و سایر احتیاجات خود استفاده می کنند و آتش اجاق خانه ها روشن است و این بدان معنا است که در این روستا هیچ گونه اجاق گازی وجود ندارد.
• در سال 96 بسیاری از گردشگران خارجی از جمله گردشگرانی از سوئد، آلمان، ژاپن و دیگر کشورهای خارجی از این روستا دیدن کردند.
• در این روستا زنان و مردان در کنار یکدیگر، کار می کنند. به طور مثال، زنان این روستا پشته هایی از سوخت را برای اجاق ها حمل می کنند و به روستا می آورند و کارهای سختی را انجام می دهند که واقعیت این است که حتی انجامش برای مردم سخت است.
• تمامی گردشگرانی که از این روستا دیدن می کنند و قصد دارند تا شب را در آن بمانند، می توانند در خانه های اهالی روستا بمانند و هزینه ای به آن ها بابت اقامت خود پرداخت کنند.

• البته با توجه به این که در آستانه ورود به فصل های گرم و خوش آب و هوای سال هستیم، گردشگران می توانند تا در چادرهایی که روستاییان در بالای کوه برپا کرده اند، مهمان شوند و مورد پذیرایی قرار بگیرند. راه دیگر این است که شب را در هتل های شهرهای اطراف مثل چلگرد بمانند و در روز از روستا دیدن کنند.
• در این روستای زیبا تنها در مقطع ابتدایی و راهنمایی دارای مدرسه است و برای ادامه تحصیل، دانش آموزان باید به شهرهای اطراف روستا بروند.
• در این روستا چشمه ای وجود دارد که برای مردم روستا بسیار مهم و عزیز است. مردم روستا دارای اعتقادات خاصی هستند. چشمه های بساری در روستا وجود دارد که یکی از آن ها مراد چشمه نام دارد و مردم روستا معتقد هستند هر کسی با نیت پاک و آرزوی قلبی خود به آن نزدیک شود و دست در آن فرو ببرد، به آرزوهایش می رسد.
• در مورد امامزاده روستا نیز بسیار معتقد هستند، به طوری که برای رفع برخی مسائل طبیعی مثل خشکسالی و سایر موارد به آن دخیل می بندند.